Op dit moment biedt Australië plaats aan ongeveer 22 miljoen mensen.
Deze mensen wonen vrijwel allemaal langs de kust. In het binnenland wonen alleen nog een aantal oorspronkelijke bewoners, de aboriginals.
De taal die het meest wordt gesproken in Australië is Engels.
Aboriginals spreken nog wel wat in de eigen taal maar dat is te verwaarlozen. Deze mensen zijn zo verweven met de rest van de bevolking dat er ook door hun voornamelijk Engels wordt gesproken.
Dit is omdat het grootste deel van de bevolking in Australië van Europese (Britse) komaf is.
De leeftijdsopbouw van de Australische bevolking ziet er op dit moment als volgt uit:
0-14 jaar: 18,3% (mannen 2.040.848 vrouwen 1.937.544)
15-64 jaar: 67,7% (mannen 7.469.092 vrouwen 7.266.143)
65 jaar en ouder: 14% (mannen 1.398.576 vrouwen 1.654.508) (2011 est.)
Zoals uit deze cijfers te zien is, is er op dit moment in Autralië nog een vrij jonge bevolking, meer dan 85% is jonger dan 64 jaar.
Qua opleidingsniveau is het in Australië niet spectaculair. Er zijn meer laag opgeleide mensen omdat deze ook meer verdienen dan mensen die op kantoor zitten.Het bruto-uurloon van een tuinman is gemiddeld hoger dan die van een persoon met een 'white collar' baan.(kantoorbaan).
Het idee dat je lang moet studeren om goed te verdienen blijkt een mythe. Uit een vergelijking van de gemiddelde lonen in Australië blijkt dat de zogenaamde blue collar jobs tegenwoordig beter verdienen dan de kantoorbanen. Het gemiddelde brutoloon in Australië is $1153 per week, iets meer dan 900 euro. Arbeiders blijken gemiddeld $1229 per week te verdienen, $144 meer dan werknemers op kantoor.
Gezien deze cijfers is het niet gek te noemen dat mensen niet langer naar school gaan dan nodig.
De etniciteit in Australië is zeer divers. Van vroeger uit zijn de Engelsen al naar Australië gekomen en hebben zich daar gesetteld. Tegenwoordig is dit land nog steeds een groot toevluchtsoord voor mensen die willen emigreren. Er zijn dus ook veel verschillende bevolkingsgroepen te vinden.
Op het gebied van masculiniteit zijn er in Australië weinig verschillen met hier in Nederland. Als je kijkt naar de lijst die 'Hofstede' heeft opgesteld is te zien dat Nederland op nummer 40 staan en Australië op 41.
De MAI scores verschillen ook niet veel; Australië: 36 en Nederland: 38. Je kan dus wel stellen dat beiden landen redelijk feminien zijn. Dat wil zeggen dat mannen en vrouwen weinig voor elkaar onder doen.
Wanneer je dan kijkt naar de tabel van Individualismeindex vs. Masculiteitsindex is er wel een duidelijk verschil te zien.
Op het gebied van individualisme is wel een groot verschil weer te geven.
Hierin staat Australië boven Nederland, 90 om 80. Dit wil zeggen dat Australiërs meer op zichzelf gesteld zijn dan Nederlanders. Zij zorgen in bijna alle zaken uitsluitend voor zichzelf. het individu staat voorop.
Australië is volgens de individualisme index van Hofstede een vrij individualistisch land waar de machtsverhoudingen klein zijn. Vergeleken met Nederland is daarin weinig verschil. Wij zijn minder op onszelf gesteld, maar de machtsafstand is vrijwel gelijk te noemen.
Wanneer je kijkt naar onzekerheidsvermijding is daar ook weinig verschil aan te tonen tussen de Australische bevolking en de Nederlanders. Bij beiden is er een kleine machtsafstand met een zwakke onzekerheidsvermijding (dorpsmarkt). Dat wil zeggen dat het er gemoedelijk aan toe gaat en de mensen niet volgens strikte regels moeten leven. (info blackboard)
Religie speelt in Australië een beperkte rol. Ongeveer zestig procent van de Australiërs is christelijk. Ongeveer twintig procent van de Australiërs zegt helemaal niet gelovig te zijn. In het dagelijks leven merk je weinig van de religieuze voorkeur van de Australiërs.
Aboriginals:
Originele vlag van de aboriginals |
De cultuur van de aboriginals (Koori) bestond al 40.000 jaar toen de Engelsen het land binnenvielen. Ze kennen een hoogstaande cultuur waarin techniek bijna niet voorkomt. Met gezang en dans tijdens ceremonies komt de overlevering van de Droomtijd tot uitdrukking, verhalen die worden verteld gaan over de schepping en de geschiedenis van het volk en land.
De voorvaders zijn verantwoordelijk voor het ontstaan van de aarde en voor de manier van leven van de aboriginals. Ze beheersen de seizoenen, het planten- en dierenrijk en de levenscyclus vanaf de geboorte tot de dood. De aboriginals zijn geestelijk sterk verbonden met hun land. Hun mening is dat ze het een tijd lenen van de voorvaderen. De wezens uit de Droomtijd zijn in bepaalde elementen van het landschap belichaamd. Ieder individu wordt beschouwd als afstammeling van iets uit de natuur, als deel van de geest die het land bewoont. Heilige plaatsen zijn van groot belang. De aboriginals zijn afzonderlijk delen van het landschap en worden als incarnaties van de voorouders uit de Droomtijd gezien, dat was in de tijd van de schepping
Vóór de Engelse het land binnenvielen bestonden er vele verschillende groepen aboriginals met ieder een eigen taal en eigen gewoontes, ook leefden ze in redelijk goede harmonie met elkaar samen. Ze hadden een gemeenschappelijk gevoel van eenheid met het land, bedreven handel met elkaar, beschermden hun heilige plaatsen die taboe voor buitenstaanders waren, en erkenden dat in de Droomtijd de grond aan verschillende stammen was toegekend door de wezens die de scheppers van alle dingen waren. De stammen kenden geen opperhoofden, wel oudsten. Gedragsregels werden strikt nageleefd. De mannen hadden de taak om te vissen en jagen en de vrouwen zorgden voor zaden en wortels. Wanneer de Engelsen binnentraden gingen zei ervoor zorgen dat de aboriginalcultuur grotendeels vernietigd en verstoord werd.
Aboriginals zijn nu nog maar met 2% vertegenwoordigd in de bevolking. Ze leven grotendeels in slechte omstandigheden en een groot kenmerk is de grote werkeloosheid en criminaliteit. Aboriginals hebben hun nomadische leefwijze moeten opgeven en wonen nu in steden en dorpen. Aan het eind van de 20ste eeuw is de situatie voor aboriginals hoopgevender geworden. Ze hebben een stem gekregen; er wordt naar hen geluisterd door de blanke meerderheid. Op politiek gebied zijn belangrijke hervormingen doorgevoerd. De bijna onvoorstelbare situatie dat aboriginals niet werden meegeteld in een volkstelling, werd via een referendum in 1967 rechtgezet. Sinds 1976 bezitten de aboriginals in het Northern Territory het land dat vroeger reservaat was. Er wordt nog wel aan mijnbouw gedaan, maar de eigenaars krijgen nu geld voor de exploitatierechten. Vrij veel gemeenschappen in gebieden als Arnhem Land hebben nu een inkomen uit de exploitatie van de bronnen op hun grondgebied. Ayers Rock en het Uluru National Park werden in 1985 weer eigendom van de 'traditionele eigenaren'.
Sinds kort is er wel een vooruitgang geboekt voor de Aboriginals die echt nog primitief en midden in het land wonen. De Australische regering heeft ervoor gezorgd dat deze groep inwoners de totale zeggenschap heeft gekregen in het gebied op en rondom Ayers Rock.
Ayers Rock is de naam die voor iedereen bekend is, deze is zo genoemd door de Europese ontdekkers, de traditionele naam is Uluru, genoemd door het volk.
Nu bepaald de bevolking die hier woont wat er gebeurd en hoe het gebeurd.
Het is niet meer mogelijk om zomaar in delen van dit gebied binnen te komen. Wanneer er mensen het gebied in willen, voor onderzoek bijvoorbeeld, dient er toestemming verkregen te worden van de lokale bevolking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten